Japanse stad voert symbolische wet in: maximaal twee uur schermtijd

De Japanse stad Toyoake heeft een symbolische richtlijn ingevoerd die inwoners in hun vrije tijd maximaal twee uur schermtijd toestaat. Deze maatregel, die vanaf oktober van kracht is, is bedoeld als bewustwordingsinstrument voor het digitale gedrag van burgers, maar zal niet worden gehandhaafd. De stad wil zowel gezinnen als individuen laten inzien hoeveel tijd er op smartphones wordt besteed. De beperking geldt voor alle leeftijden: kinderen, tieners en volwassenen mogen maximaal twee uur per dag op een mobiele telefoon zitten. De richtlijn bevat bovendien specifieke regels voor verschillende leeftijdsgroepen, waaronder een advies voor basisschoolkinderen en tieners. Reclame‑ en privacy‑organisaties hebben de maatregel kritisch bekeken. Ze benadrukken dat de richtlijn vooral een symbolische, niet‑handhavingsgerichte stap is, maar dat er toch vragen zijn over de haalbaarheid en de mogelijke impact op de vrijheid van de burgers.

Details van de richtlijn Toyoake

Volgens de officiële tekst mogen inwoners van Toyoake maximaal twee uur per dag op hun smartphone zitten. Deze limiet is niet bindend en dient als een informatief instrument. Het bestuur van de stad heeft daarbij een aantal specifieke tijdslimieten voorgesteld voor bepaalde leeftijdsgroepen. Basisschoolkinderen krijgen het advies om na 21.00 uur geen telefoons meer te gebruiken, terwijl tieners hun telefoon na 22.00 uur moeten wegleggen. Daarnaast wordt aanbevolen dat ouders en opvoeders duidelijke afspraken maken over het gebruik van schermen, zodat gezinnen bewust kunnen omgaan met digitale media.

Doel van de richtlijn

De burgemeester, Masafumi Koki, heeft de maatregel in het licht van de zorgen over overmatig schermgebruik geplaatst. Hij verklaarde dat overmatig gebruik van digitale apparaten kan bijdragen aan lichamelijke en geestelijke gezondheidsproblemen. De richtlijn is bedoeld om het bewustzijn te vergroten en gezinnen te helpen hun digitale routines te heroverwegen.

Reacties van de bevolking

Na de introductie van de richtlijn reageerden inwoners met een verscheidenheid aan opmerkingen. Veel mensen uitten zich als volgt: de regel wordt gezien als een inbreuk op de individuele vrijheid. Anderen vonden de limiet van twee uur onrealistisch, vooral omdat een gemiddelde film of een serie vaak langer duurt dan de toegestane tijd. Verschillende ambtenaren ontvingen tientallen telefoontjes en e‑mails waarin klachten werden geuit over de praktische uitvoerbaarheid van de richtlijn. Ondanks de publieke reactie heeft burgemeester Koki verklaard dat de stad zich niet zal inzetten om de regel te handhaven, maar het als een vrijblijvend advies ziet.

Internationale vergelijkingen: Nederland’s richtlijn

Ook in Nederland is recentelijk een officiële overheidsrichtlijn voor het schermgebruik van jongeren gepubliceerd. Deze richtlijn is gericht op de eerste jaren van het voortgezet onderwijs en bevat een aantal aanbevelingen over de introductie van smartphones en het gebruik van sociale media. De Nederlandse richtlijn stelt dat ouders een smartphone moeten geven aan hun kinderen op het vroegst in groep 8. Bovendien adviseren ze dat kinderen het beste niet voor hun dertiende jaar op chatapps zitten. Voor sociale media zoals Instagram en TikTok geldt een leeftijdsgrens van vijftien jaar. Zoals bij Toyoake blijft deze richtlijn echter een "dringend advies" zonder bindende wetgeving.

Vergelijking tussen de twee richtlijnen

Beide richtlijnen delen de gemeenschappelijke focus op bewustwording van schermgebruik en de gezondheidseffecten van overmatig gebruik. Toyoake richt zich op een vaste tijdslimiet van twee uur per dag voor alle inwoners, terwijl Nederland een leeftijdsgebonden aanpak hanteert met specifieke aanbevelingen voor verschillende platformen. In beide gevallen is het doel om jongeren en hun gezinnen te helpen een gezonder digitale gedragspatroon te ontwikkelen, zonder strikte wetgeving of handhaving. Het benadrukt het belang van individuele keuze en verantwoordelijkheid binnen het digitale tijdperk.

Impact en toekomstperspectief

Hoewel de richtlijn in Toyoake niet wordt gehandhaafd, kan hij dienen als inspiratie voor andere gemeenten die soortgelijke maatregelen willen overwegen. De publieke discussie rondom de maatregel benadrukt de noodzaak om een balans te vinden tussen digitale vrijheid en gezondheidszorg. Het is mogelijk dat de richtlijn in de toekomst wordt aangepast naarmate het publieke bewustzijn groeit en wetenschappelijke studies meer inzicht bieden in de effecten van schermtijd op de gezondheid van jongeren en volwassenen. Tot die tijd zal de richtlijn als een praktisch instrument fungeren om mensen bewust te maken van hun schermgebruik, zonder de juridische druk die een wet met zich meebrengt. De richtlijn van Toyoake en de Nederlandse richtlijn laten zien dat overheidsinstanties wereldwijd manieren zoeken om het digitale gedrag van burgers te sturen, met een focus op gezondheid en welzijn. Door de nadruk op bewustwording en vrijwillige naleving, bieden beide voorbeelden een alternatief voor strenge wetgeving, waarbij de nadruk ligt op persoonlijke verantwoordelijkheid en maatschappelijke betrokkenheid.